2014

 

 

Yeni yıl tüm umutları ile geldi. Dilerim 2014, ülkemiz için huzurun hakim olduğu bir yıl olur, hepimize sağlık, mutluluk, huzur ve sevgi getirir.

Igne ve Iplik ile Kolye Yapmak / Montessori

Ipligi igneye takmayi ve dugum atmayi ogrendikten sonra cesitli dikis aktiveleri yapilabilir. Bahar geliyor, bahar kolyesine ne dersiniz :-)

 Bir egitmenin cocuklardaki olaganustu potansiyelini fark etmesi cok onemlidir ve bu potansiyeli gercege donusturmek yine egitmenin gorevidir. - Frank Leto (Muzik konusunda uzmanlasmis Montessori egitmeni)

 "It's important for the educator to see the children have incredible potential and it's the educator's job to bring that potential to reality." - Frank Leto (Montessori Educator, specialized in music)

Montessori / Igneye Iplik Takmak

Igne ile yapilan calismalar, cok onemli. Oncelikle igneye ipligi takmayi ogrenmek gerekiyor. 

Montessori / Unlu Bir Sanatciyi Tanima - Renoir

Bu hafta taninmis bir sanatciyi cocuklarimiza tanitmak icin calisma yaptik. Empresyonist ressamlari cok begendigim icin bu hafta Pierre Auguste Renoir'i hazirlamayi uygun buldum. Oncelikle Renoir'in hayatinin ve eserlerinin yer aldigi bir kitap ile basladik. Sonra Renoir'in kendisi, calisirken bir fotografi, ismi, yasadigi kita ve unlu resimlerinden birinin yer aldigi bir koleksiyon. Arkasindan da unlu 6 tane resmi ve isimleri. Kucuk cocuklar icin eslestirme de yapilabilir bu unlu resimler ile. 

Cocuklarimiz icin dunyaca unlu buyuk sanatcilari tanimak cok onemli. Ozellikle o donem ogrendikleri kita ile ilgili unlu bir ressam ya da muzisyen secilip eserleri ve hayati incelenebilir.

Gri Skalasi - Montessori

Bugun odevim kapsaminda "gri skalasi" yaptik. Mantik olarak, bir rengin (gri ya da baska bir renk olabilir) icine beyaz kattikca nasil acildigini ve farkli tonlari gormek. 1.bardak sadece siyah, 2.bardak bir kasik siyah + bir kasik beyaz, 3.bardak 1 kasik siyah + iki kasik beyaz, vs seklinde gidiyor ve 6 farkli renk tonunu goruyoruz.

Sicak ve Soguk Renkler

Ana ve ara renkleri ayni zaman da "Sicak" ve "Soguk" renkler olarak da siniflandirmak mumkun. Bize atesi ve sicagi animsatan renkler (kirmizi, sari ve turuncu), sicak renkler; sogugu ve dagi animsatan renkler ise (mavi, mor ve yesil) soguk renklerdir. Cesitli resimlere bakarak o resimlerin sicak mi yoksa soguk mu oldugunu tartismak, doga yuruyuslerinde bu konuda konusmak mumkun.

Ana ve Ara Renkler

Montessori Egitim'de Sanat Maceralari konulu kursum kapsaminda hazirlamis oldugum ana ve ara renk odevleri. Okul oncesi cocuklarina ornek olusturmasi acisindan yayinliyorum.

Renk Karistirma

Su anda Montessori Egitimi icin "Sanatta Maceralar" konulu bir kursa gidiyorum. Bu haftaki konumuz ve odevimiz de renk karistirma idi. Montessori yontemi ile renk karistirmayi "birincil" ve "ikincil" renkleri cocuklarimiza anlatmak icin bir ornek asagidaki. Iki farkli zorluk icin iki farkli sise kullandim. Okul oncesi cocuklari icin renklerin karisip yeni renkleri olusturdugunu gormek cok guzel bir deneyim.

 

Insanlar

Uzun suredir neden yazmiyorum, yazamiyorum...

Insanlar, tek sebebi. 

Bazi insanlar, kendi hayatlarina ve ailelerine odaklanip, yasadiklari ortami daha da guzellestirmek icin caba harcamaktansa, burunlarini hadleri olmayan islere sokarak baskalarinin hayatlarini zorlastirmayi tercih ediyorlar. Ne yazik ki boyle besleniyor bazi insanlar. Iclerindeki bogulduklari stresli mutsuz hayatlarini cevrelerine sacarak rahatlayacaklarini saniyorlar...

Aslinda karsisindakini hic etkilemiyor bu sacmalar... Sadece sahibini daha da mutsuz ediyor, hepsi bu. Herkes kendi gununu yasamaya devam ediyor. Mutsuz insan ise hep mutsuz.

Bu tur insanlarin sadece blog dunyasinda degil gercek hayatta da var olduklari ise yok sayilamayacak bir gercek.

Insanlardi yazmaktan beni sogutan. Sevdiren ise yine insanlar oldu hep...

Hayat...

Zaman

Yazmayali oyle cok zaman olmus ki...

Kustuk sanirim blog ve ben, bir sure birbirimize. Bugunden sonra birseyler degisir mi bilmem ama yazmak ozlenen birseymis sanirim.

Hayat son hiziyla akip gidiyor. Seneler birbirini kovaliyor. Cocuklar buyuyor, dostluklar derinlesiyor, bazi insanlar ise tarihe karisiyor. Yok olmayan tek sey ise sevgi. Sevgi duyulan hersey yaninda, yanibasinda insanin.

Sevgiyle kalin...

Gercek

Okul, ev, ofis, alisveris merkezi, hastane... ve yuzlercesi... verdikleri hizmet birbirinden tamamen farkli... tek ortak yani INSANa hizmet vermeleri. Insan... Her biri birbirinden kiymetli, her biri birinden onemli ve her biri birbirinden essiz, insan...

Ulkemden uzakta yasiyorum. Uzaklik millerle ifade edilse de, kalp yakinligi tartisilmaz. Kalbim hala yurdumda atiyor. Sabah kalkinca yaptigim ilk sey, ulkemdeki haberleri seyretmek, okumak. Ne yazik ki son gunlerde bu sekilde gune baslamak gunun geri kalani icin hic de ic acici olmuyor. Hergun bir felaket haberi ile basliyorum gune...

Bugun ise, tekrardan, tekrar tekrar yurdumun nasil da dogaya karsi koyamadigi ve nasil da buyuk bir facia ile karsilastiginin haberi ile basladim gune. Oysa nasil da guzel bir gune benziyordu bastan... yanilmisim... kalbimiz kan aglayacakmis meger...

Kiziyorum! Cok kiziyorum! Yurdumun guzel ve essiz insanlarina, kiymetli insanlarina bu aciyi yasatan zihniyete cok kiziyorum! Kiziyorum! Olesiye kiziyorum! Doga bu, tabii ki dogaya karsi konulmaz. Doga yapacagini yapiyor. Salliyor, yikiyor, kiriyor. Ama ama var ise su "bilanco"yu dusurmenin yolu, neden o yollar kullanilmiyor anlayamiyorum.

Ulkemiz bir deprem ulkesi! Artik bu vazgecilmez gercegi kabul etmeli insanlar. Kabul etmek de yetmiyor. Ulkeyi yonetenler gerekli tedbirleri almali. Binalar bu gercege gore yapilmali, denetimler dogru sekilde uygulanmali, acil durum planlari gelistirilmeli ve tum bu planlar acilen uygulamaya sokulmali.

Her depremden sonra oldugu gibi bugun de insanlar panik icinde yardim toplamaya calisiyor, uzmanlar televizyonda deprem sirasinda ne yapilmasi gerektigini anlatiyor, "acaba bir sonraki hedef neresi" sorusunun cevabi bulunmaya calisiliyor. Bu cevap bulunsa ne olacak ki? Hazir miyiz?

Yarin sizin evinizin tam altindaki fay kayacak ve 7.2 buyuklugunde bir deprem olacak dese o uzman, ne yapacaksiniz? Evinizi terk edip daha "guvenli" bir yere kacacaksiniz.

Canli kalmanin tek yolu bu. Cunku kimse yasadigi evin ne kadar guvenli oldugunu bilmiyor. Kimse evine guvenmiyor.

Insan cani, cok degerli. Insan cani, essiz.Insan cani, guvende oldugunu bilmeyi, yarin evinin tam yaninda da deprem olsa evinin basina yikilmayacagini, yikilsa da hayatta kalabilecegini ve kurtarilacagini bilmeyi, en azindan boyle olma ihtimalinin yuksek olduguna inanmayi hak ediyor. Insan cani, daha iyisini hak ediyor.

Bir ay sonra yine tum bu gercekler unutulacak. Herkes kendi hayatina donup yine ayni evlerde yasamaya devam edecek, yine ayni anlamsiz denetimler uygulanmayacak ve yine sanki son deprem 1000 sene once yasanmis gibi rahat ve umursamaz bir sekilde yasamayi surdurecek.

Taaa ki bir sonraki depreme kadar... Cok da uzakta olmayan, o yikici, yakici, ic burkucu, hayat sondurucu depreme kadar.

Sen...

Senden oncesi... 

Senden sonrasi...

Nasil da anlamsizmis dunya senden once... Asklar nasil da siradan... Gunler nasil da bos... 

Hayat nasil da siyah-beyazmis, getirdigin tum renklere muhtac. 

Mevsimlerden kismis o zaman... Baharini, sicakligini bekleyen.

Dinledigim, gordugum, kokladigim, hissettigim, tattigim hersey ama hersey acemi bir ressamin elinden cikmis aslinda.

Sonra...

Degismis dunyam sen gelince...

Sen...

Hayatimi aydinlattin. Kalbimi yerinden sokup aldin. Tum benligimi sarip sevgilerin en safini, en guzelini, en durusunu tattirdin. Hayatimin tek onceligi, yasamamin en buyuk nedeni, gunlerimin tek amaci oldun. Kokun, dokunusun, sesin... herseyin... 

Sen... Hayatimin anlami... Herseyim... Bebegim... Melegim... Askim...

Dogumgunun kutlu olsun...
Hayat sana hep guzellikleri getirsin. Cevrende hep iyi insanlar olsun, basina hep iyi seyler gelsin, dunyan hep iyiliklerle sarip sarmalansin.

Mutlu ol, guzel yavrum, cok mutlu ol. Melekler kadar guzel kalbin hic kirilmasin, gulen guzel yuzun hic solmasin...

Ve diliyorum tekrar Tanrimdan... Sensiz tek bir nefes aldirmasin bana... Son gunume, son anima kadar, hep goreyim o guzel yuzunu, duyayim tatli sesini...

Annen...

Hayat

Bir buyuk istektin once... oyun arkadasi istegi... Hayatla kucuk bir kosekapmaca.

Umut oldun sonra... kucagima aldigimda, yanimda kokladigimda sonsuzluga ucuran...

Denemek, soylemek, tanimaksa eger "hayat", yol arkadasi oldun sen de o zaman bana. Her ani sevgi kokan, guven duyan...

Gurur oldun, dayanak oldun, sirdas oldun, omuz oldun, kalp oldun...

Hatta 7/24 doktorum oldun son yillarda...

Sen "evet" derken o an, yeni bir dunya idi aslinda onunde acilan.
Gittin sansan da...
Gitmedin ki bir yere...

Bir kardes daha verdin sadece bana.

Sonsuza kadar mutlu ol guzeller guzeli.
Huzur, mutluluk, ask hic ayrilmasin yuvanizdan.
Omzun burada, kalbin burada, sevgin burada...
Sonsuza kadar...

Ablan...

Insanlik

Kasim ayinda Istanbul'daydim...

Bu patlama oldugunda birkac kilometre uzaktaydim...

O kafeyi cok iyi bilirim... Bircok Istanbullu gibi...

Icim titremisti haberi duyunca...

Ertesi gun tahta ile kapli cephesini, ust katindaki siyahlasmis camlari gorunce tuylerim diken diken olmustu...

Icinde yasli bir amcanin yandigini bildigimden...

Dun aksam haberlerde bu videoyu gorunce ise...

Beynim uyustu...

Kanim dondu...

Insanlik olmus mu? 

Evet olmus!

Oyle bir olmus ki, arkasindan aglayan bile yok insanligin!

Okullarda insanlik dersi verilmeli artik...

Ama benim kaygin su ki...

O dersi verecek "insan" kaldi mi acaba ulkede?

Buyrun seyredin...

http://videonuz.ensonhaber.com/izle/insanligin-bittigi-an-yasli-adami-olume-boyle-terketti

Yilbasi Cekilisi / Tesekkurler

Montessori Egitimi grubumuzda yilsonunda yapmis oldugumuz hadiyelesme cekilisinde biz, sevgili Banu ve Mira'ya ciktik. Defnecigime oylesine manali ve guzel bir hediye almislar ki, ikimizin de gozleri parladi paketi actigimiz anda. Buyuk bir zevk ve ilgi ile maketimizi tamamladik ve Istanbul'da salonumuza yerlestirdik.

Tekrar tekrar bu guzel ve anlamli hediye icin cok tesekkurler ve kucak dolusu sevgiler. :-)

Esra & Defne

09:05

"Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır, ancak Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır." 

M. Kemal Atatürk 

 

....

kaybettik...

31.Ekim.2010 / Istanbul

Saat degisikligi nedeniyle 6 olmadan gunesli bir Istanbul sabahina uyaniyorum...

Hastaneyi ariyoruz hemen. 1,5 gun oldu hastamizi yatirali. Yarinki 10 saatlik bir kalp ameliyatina asla hazir olunmayacagi kesin. Icim buruluyor dusundukce.

Zaman geciyor... Uzun suren tatli bir kahvaltinin tam ortasinda televizyondaki korkunc haberle icim ciz ediyor, binlerce diken batiyor kalbime. 7 sene once yasadigim bomba deneyimini hatirlatiyor. Yerde yatan yaralilari gordukce, panik icindeki insanlari seyrettikce tekrar tekrar yasiyorum 7 sene oncesini. Hayret ediyorum, Taksim'in merkezinde, Istanbul'un hatta Turkiye'nin kalbinde, tam da zaten bombaya karsi koruma icin orada bulunan polislerin icinde boylesine bir faciaya engel olamamalarina hayret ediyorum...

Arabama binip Bagdat Caddesi'ne cikiyorum...

Gec kalmis ama tam da yerinde bir 29 Ekim konvoyunun icine dusuyorum. Sirenlerin esliginde yol alirken sokaktaki insanlarin yuzundeki gurur ve mutluluk ifadesi ile icim huzur buluyor.

Tam yanimdan bir gelin arabasi geciyor. Icinde mutlu bir gelecek umuduyla yola cikmis bir cift... Yuzlerinde kocaman bir gulumseme...

Erenkoy Camii'nin onune geliyorum sikisik bir trafikte. Onunde park etmis yesil tasittan, iceride sokaktakinden cok farkli duygular yasandigi cok acik. Ilerlemeyen yolda avluya dogru bakiyorum. Hayatlarinin en uzgun gununu yasayan insanlarla dolu.

Sozun bittigi yer diyorum... Ask, nefret, eglence, mutluluk, hastalik, saglik, gurur, umutsuzluk, hasret, kavusma, sozler, dusunceler, istekler, amaclar... aslinda ne kadar da anlamsiz... Dunyanin bir yerinde, hatta ayni cati altinda, ayni cografyada hepsi birden es zamanli yasanirken.. Sadece birkac metre ilerisinde, yolun sonu...

Montessori Matematik Uygulamalari Semineri

16 - 17 Ekim tarihlerinde sevgili Nuran'in onculugunde, Binbir Cicek Cocuklar Evi'nin  yoneticisi sevgili Hilal Hanim grubumuz uyelerine Montessori Egitimi'nde Matematik Uygulamalari konulu bir seminer verdi. 

Montessori felsefesinin "cocuk" temelli muhtesem sistemine ve Maria Montessori'nin her konuda oldugu gibi matematikte de essiz dehasina bir kez daha hayran kaldik, cok sey ogrendik ve cok sey paylastik.

Ankara'dan bizim icin gelen ve bilgisini bizlerle paylasan sevgili Hilal Hanim'a, hepimiz adina seminerleri organize eden ve cok yorulan sevgili Nuran'a ve katilimda bulunan duyarli ve istekli tum ailelere ve egitmenlere... Ve Maria Montessori... 100 yil sonrasindan Sana, boylesine bir deha oldugun icin cocuklarimiz  ve ailelerimiz adina sonsuz tesekkurler...

Esra (Archi*Sugar)

Kelebekler

"Selin dogdu"...

Amerikan Hastanesi'nin genisce bir koridorunda bekleme salonunda oturmus, az once elimi tutup yanagima kocaman bir opucuk vermis guzel kadinin o anda neler yasadigini ve ilerideki hayatimizin nasil olacagini dusunmeye o kadar dalmistim ki... Mutluluk ve heyecanla yogrulmus ses tonu ile soylenen o cumle beni kendime getirdi...

Heyecanla bekledigim, istedigim, kavusmak icin ailede herkese gunlerce dil doktugum, rica ettigim, hayaller kurdugum, dua ettigim kucuk Selin gelmisti...

"Selin dogdu"...

Dun gibi....

Dogumun, seni koklamak icin ilk uyandirisim, senin aglamanla ilk uyanisim, ilk gulumsemen, ilk adimin, ilk dogumgunun, kucucuk ellerin, kucucuk ayaklarin, okula baslaman, kendine guvenin, kazandigin madalyalar, getirdigin takdirnameler, lise mezuniyetin, universiteye gidisin, universite mezuniyetin, bizi gururlandirip  harika bir doktor olusun, mecburi hizmete gidisin, birlikte gulusumuz, aglamamiz, kavgalarimiz, barismalarimiz, paylasmalarimiz, hayallerimiz, ortak yonlerimiz, karsit yonlerimiz, benzer yonlerimiz...

Simdi ise... yeni bir kapi... yeni bir pencere... yeni bir yol...

Nisanlandin artik... Yuzundeki gulumsemeyi, kalbindeki heyecani, duru guzelligini ve pastandaki kelebekleri andiran sonsuz mutlulugunu paylasmak herseye deger...

Guzel kardesim...

Hep mutlu ol...

sen...

Bir guzel ciceksin sen...

Dort mevsim rengarenk tomurcuklar acan, dokundugu her kalbe mis gibi kokusuyla guzellikler asilayan...

Cok ozel bir sarkisin sen...

Soylendikce sevgiyle ezberlenen, tatli tinisiyla huzuru tattirip rahatlatan...

Bir duru susun sen...
Aktikca temizleyen, ictikce serinleten, baktikca ferahlatan...

Bir kucuk kalpsin sen...

Attigi her bedende cosan, ritmiyle hayat veren, sevgi veren, umut veren...

Bir sihirli perisin sen...

Degneginin dokundugu her yerde cicekler actiran, ruzgara kattigi sihirli tozunla kotulukleri kovan...

Guzeller guzeli bir meleksin sen...
Benim dunyam olan, herseyim olan, sonsuza kadar en buyuk askim olan!

Guzel kizim...
Nice mutlu senelere...

Gulen yuzun hic solmasin, hastalik, dert, tasa, kotuluk senden uzak olsun, hayatinda hep guzellikler, hep mutluluklar, hep dogrular olsun... Tanrim karsina hep kendin gibi iyi insanlar cikarsin...

Seni seviyorum.

Annen

Binomial & Trinomial Cube

Tanidikca insani kendine hayran birakan dahice materyaller bunlar. Daha henuz (a + b)³  ve  (a + b + c)³  denklemlerinin manasini anlamak icin oldukca erken, onumuzde uzun seneler var ama su anda uc boyutlu puzzle olarak kullaniyoruz. Margaret Homfrey de bu yaslarda bu sekilde kullanilmasini oneriyor, yani duyusal materyal olarak. Uc boyutlu puzzle olarak. Ilkokul ve ortaokulda ise matematik materyali olacak aynisi. Dahice...

Bu iki materyal hakkinda daha cok bilgi edinmek icin:

Margaret Homfrey videosu - Binomial Cube

Margaret Homfrey videosu - Trinomial Cube

Yazili calisma plani - Binomial Cube

Yazili calisma plani - Trinomial Cube