2,5 yas mektubu

Kucuk melegim,

Bugun tam 30 ay oldu sen hayatima girip dunyami degistireli. Senden once hayati, hayat sanirdim. Mutluluklari mutluluk, aciyi aci bilirdim. Hayat, senin o peri tozu gozlerinde, o melek bakislarinda, o tilsimli dokunuslarinda gizliymis megerse. Hayat, hayat degilmis senden once. Kelimeler manasizmis sensiz. Dunya renksiz. Hicbir sevgi, sevgi degilmis. Asklar manasiz.

Seninle ogrendim ki; tek bir gulucukmus mutluluk, tek bir opucuk, tek bir sarilis. Bir tek kelime, iki hecede gizliymis isik: An-ne.

Daha dun degil miydi burusuk ufacik pembe bedenini kucagima verdiklerinde? Daha dun degil miydi kucuk ellerinle parmagimi kavrayisin, hayata tutunusun? Daha dun degil miydi ilk gulucuklerin? Ilk adimlarin, ilk lokmalarin? Peki hatta daha dun degil miydi senin karnimdaki varligini ogrendigim? Bir hucreydin o gun, yuzunu cilginca merak ettigim, gormeden asik oldugum, tum umutlarimi bagladigim.

Artik bir fertsin. Benim hala minik, minicik bebegimsin ama aslinda bebekligi coktan geride biraktin. Ben her ne kadar kabullenemesem de, insanin nefesini kesecek bir hizla buyuyorsun. Gunumu aydinlatan kesiflerini hayretle izliyorum. Dunyayi tanimani... Hayatla bulusmani...

Bundan sonra oyle buyuk bir hizla kaynasacaksin ki dunyayla, simdi yasadiginin 10 kati bir hayati daha yasadiginda cogu seyi ogrenmis, bircok mutlulugu, aciyi tatmis, bir meslek edinmis ve belki de hayatini birlikte gecirecegin kisiyi secmis olacaksin. Dusunmek dahi korkutuyor beni. Senin icin hep dogru secimler yapmaya calismak, sana dogru yolu cizmek, guzel hedefler gostermek, bu dunyadaki tum amacim oldu artik. Dilegim senin icin herseyin en guzeli, en safi, en durusu.

Kucuk melegim, hayatla yaptigin tum kucuk savaslara ragmen hala kucucuksun. Muhtacsin. Gece yanina yatip yuzunun tum kivrimlarini ezberler, minik elini avcuma alip oksar, cennet kokunu hasretle icime cekerken hep sukrediyorum Tanrima. Yalvariyorum O'na, sensiz tek bir saniye gecirtmesin bana. Benim icin senden sonrasi olmasin asla bu dunyada. Almayayim tek bir nefes senden fazla.

Bundan birkac sene sonra geriye donup baktigimda belki de bugun yasadigimiz bircok seyi hatirlamayacagiz bile. Ancak biliyorum ki dun gece hep hafizamda yer alacak. Seni uyutmus salonda otururken yavasca acilan kapiyi, uykulu gozlerle karsimda durusunu, kosarak kucagima cikisini, basini gogsume dayayip oylece yeniden uykuya dalisini...

Yavrumsun sen benim. Kanimdan kan, canimdan cansin. Yuregimden kopup gelen bir perisin. O gun gelip de kendi kanatlarinda ucmaya basladiginda, sen de hatirla dun geceyi; o sevkat dolu, sevgi dolu gogsu. Ne zaman ihtiyacin olursa gel yine, o uykulu gozlerle, pembe pijamanla, ipek tombul ellerinle. Daya yine cennet kokulu basini bana. Sarilayim yine sana. Yavrum diyeyim sana, kuzum, melegim... korkma annen burda...