Sen...

Senden oncesi... 

Senden sonrasi...

Nasil da anlamsizmis dunya senden once... Asklar nasil da siradan... Gunler nasil da bos... 

Hayat nasil da siyah-beyazmis, getirdigin tum renklere muhtac. 

Mevsimlerden kismis o zaman... Baharini, sicakligini bekleyen.

Dinledigim, gordugum, kokladigim, hissettigim, tattigim hersey ama hersey acemi bir ressamin elinden cikmis aslinda.

Sonra...

Degismis dunyam sen gelince...

Sen...

Hayatimi aydinlattin. Kalbimi yerinden sokup aldin. Tum benligimi sarip sevgilerin en safini, en guzelini, en durusunu tattirdin. Hayatimin tek onceligi, yasamamin en buyuk nedeni, gunlerimin tek amaci oldun. Kokun, dokunusun, sesin... herseyin... 

Sen... Hayatimin anlami... Herseyim... Bebegim... Melegim... Askim...

Dogumgunun kutlu olsun...
Hayat sana hep guzellikleri getirsin. Cevrende hep iyi insanlar olsun, basina hep iyi seyler gelsin, dunyan hep iyiliklerle sarip sarmalansin.

Mutlu ol, guzel yavrum, cok mutlu ol. Melekler kadar guzel kalbin hic kirilmasin, gulen guzel yuzun hic solmasin...

Ve diliyorum tekrar Tanrimdan... Sensiz tek bir nefes aldirmasin bana... Son gunume, son anima kadar, hep goreyim o guzel yuzunu, duyayim tatli sesini...

Annen...